
Na każdą osobę, która zamierza się przeprowadzić do Hiszpanii czeka wiele wyzwań. Również tych związanych ze sprawami urzędowymi. Jednym z takich wyzwań jest uporządkowanie wiedzy na temat zagadnień związanych z rezydencją. Jak się bowiem okazuje, prawie każdy na początku swojego nowego życia w Hiszpanii wie, że ma wyrobić jakąś rezydencje, ale jest jednocześnie zdezorientowany o jaką rezydencję chodzi. Wcale się nie dziwię, bo tak naprawdę prawo hiszpańskie reguluje kilka rodzajów rezydencji. W tym wpisie omówię te najważniejsze, tak aby nie było wątpliwości, która z nich dotyczy Polaków.
Rezydencja zamieszkania (domicyl)
Polacy jako obywatele Unii Europejskiej mają prawo do swobodnego wjazdu, wyjazdu, przemieszczania się i pobytu na terytorium Hiszpanii do 3 miesięcy jedynie na podstawie ważnego paszportu lub dowodu osobistego.
Jeżeli jednak pobyt obywatela UE w Hiszpanii ma trwać dłużej niż 3 miesiące zobowiązany jest on wystąpić o wpis do Centralnej Ewidencji Cudzoziemców (Registro Central de Extranjeros) oraz wykazać, że stać go na ten pobyt. Inaczej mówiąc trzeba udowodnić, że jest się w stanie utrzymać siebie i swoją rodzinę, aby nie przysporzyć państwu hiszpańskiemu problemów socjalno-ekonomicznych 😉
Po przejściu całej procedury i uzyskaniu wpisu, obywatelowi UE wydawany jest certyfikat w postaci zielonej karty, wielkości dowodu osobistego (Certificado de registro de ciudadano de la Unión Europea).
Certyfikat rezydencji nazywany jest potocznie NIE verde. NIE ponieważ na certyfikacie widnieje numer identyfikacji cudzoziemca (Número de Identidad de Extranjero). Verde, czyli zielony ze względu na kolor karty.
Rezydencja stała (permanente)
Polacy jako obywatele UE mają również prawo do tzw. karty stałego pobytu w Hiszpanii. O kartę tę można zawnioskować, jeżeli możliwe jest wykazanie legalnego zamieszkiwania w Hiszpanii przez nieprzerwany okres pięciu lat.
O kartę stałego pobytu mogą również zawnioskować osoby, które mieszkają w Hiszpanii krócej. W dużym uproszczeniu przypadki te dotyczą:
- osób w wieku emerytalnym lub uprawnionych do wcześniejszej emerytury, które są aktywne zawodowo na terenie Hiszpanii przez określony czas zależny od konkretnego przypadku,
- osób trwale niezdolnych do pracy, które zależnie od przypadku mieszkają w Hiszpanii przez określony czas,
- osób, które pracują w innym kraju, ale wcześniej pracowały nieprzerwanie w Hiszpanii przez 3 lata i nadal ich miejsce zamieszkania jest w Hiszpanii.
Rezydencja członka rodziny (familiar) obywatela UE
To też rezydencja zamieszkania (domicyl), o którą należy wystąpić przypadku zamiaru przebywania na terenie Hiszpanii ponad 3 miesiące. Przyznawana jest ona jednak osobom, które same nie mają obywatelstwa kraju UE lub EOG, ale są członkami rodziny obywatela jednego z krajów UE lub EOG.
Rezydencja podatkowa (fiscal)
Rezydencja podatkowa bardzo często mylona jest z rezydencją zamieszkania (domicyl). Tymczasem hiszpańskim rezydentem podatkowym jest się poprzez sam fakt przebywania w Hiszpanii ponad 183 dni w roku. W tym przypadku dni ulegają sumowaniu.
Nie ma certyfikatów potwierdzających tę rezydenturę. Po przekroczeniu 183 dni pobytu w danym roku w Hiszpanii, należy jednak złożyć odpowiednie deklaracje podatkowe w Urzędzie Skarbowym (Agencia Tributaria).
Rezydencja dla obywateli krajów nie należących do Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (extranjeros)
Do tej grupy należy szereg rezydencji przyznawanych obywatelom krajów innych niż UE i EOG. Rezydencje te regulowane są innymi ustawami. Mają jednak podobne nazwy do tych dotyczących obywateli UE. Z tego powodu często dochodzi do pomyłek w stosowaniu odpowiedniej procedury. Warto mieć tego świadomość.
Czy numer NIE to też rezydencja?
Mylenie rezydencji z numerem NIE to chyba jedna z najpopularniejszych pomyłek popełnianych przez osoby, które dopiero zaczynają się interesować tym tematem. Nic w tym dziwnego, skoro ich potoczne nazwy do odpowiednio NIE verde i NIE blanco.
Numer NIE to numer identyfikacji każdej osoby, która nie jest obywatelem Hiszpanii, a która jest powiązana z Hiszpanią gospodarczo, zawodowo lub społecznie. Jeżeli myślisz o przeprowadzce do Hiszpanii numer ten będzie Ci na pewno potrzebny i to już na samym początku. Bez niego nie zawrzesz umowy najmu czy też zakupu nieruchomości.
Numer ten widnieje na karcie rezydencji zamieszkania (NIE verde) ale nie jest tym samym. Można go wyrobić niezależnie od rezydencji. Nadawany samodzielnie wydawany jest na białej kartce formatu A4. Stąd jego potoczna nazwa.
Chciałbym wyrazić podziw dla autora za zdolność do kreowania nie tylko tekstów, ale prawdziwych opowieści, które potrafią wzbudzić emocje, zaciekawić i skłonić do refleksji, co stanowi rzadkość w świecie internetowej krótkości.
Dziękuję za tak piękny komentarz.
Ten blog jest po prostu niesamowity – jego różnorodność, głębia treści i profesjonalne podejście do każdego tematu sprawiają, że nie tylko uczę się nowych rzeczy, ale także czuję się częścią społeczności, która stara się wspólnie rozwijać i dzielić się wiedzą oraz doświadczeniem, co jest dla mnie niezwykle inspirujące i motywujące!
Witam.
Posiadam zieloną kartę rezydencji, ale nie wiedziałem, że są dwie różne. Jedna pobytowa (domicil) a druga podatkowa. Artykuł mi to wyjaśnił za co z góry dziękuję. Pozdrawiam
Pouczająca lektura! Doceniam szczegółowość i dokładność. Szkoda tylko, że niektóre fragmenty są zbyt techniczne dla laików. Mimo to, świetne źródło wiedzy!